Informacja o wartości odżywczej

Edukacja żywieniowa społeczeństwa stanowi istotny element założeń zarówno polityki ochrony zdrowia publicznego jak i polityki ochrony konsumenta. Od dnia 13 grudnia 2016 r. umieszczanie informacji o wartości odżywczej na opakowanych środkach spożywczych staje się co do zasady obligatoryjne. Konsument zyskuje tym samym instrument pomocny zarówno w identyfikacji i właściwym wykorzystaniu danego środka spożywczego jak i w świadomym zarządzaniu dietą. Natomiast producent żywności, jako podmiot odpowiedzialny za obecność i rzetelność tych informacji, musi zmierzyć się z szeregiem nowych obowiązków.

PODSTAWA PRAWNA

Kwestie dotyczące znakowania środków spożywczych reguluje rozporządzenie UE nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. (zwane dalej „rozporządzeniem”), w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004.

Rozporządzenie stosowane jest od dnia 13 grudnia 2014 r., przy czym art. 9 ust. 1 lit. l), który jest przedmiotem niniejszej publikacji, stosuje się od dnia 13 grudnia 2016 r.

INFORMACJA O WARTOŚCI ODŻYWCZEJ

Obowiązkowa informacja o wartości odżywczej obejmuje wartość energetyczną oraz ilość: tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, węglowodanów, cukrów, białka oraz soli. Informacja o tych składnikach musi być podana w przeliczeniu na 100 g lub 100 ml produktu i powinna zostać zaprezentowana w formie tabeli, w w/w kolejności. Wyjątkowo, jeżeli brak jest miejsca na tabelę,  dozwolony jest format liniowy.

Jeżeli podawana jest informacja o witaminach i składnikach mineralnych, to jest ona wyrażana zarówno w przeliczeniu na 100g lub 100ml jak i jako wartość procentowa referencyjnych wartości spożycia określonych w załączniku XIII część A pkt 1.

Dodatkowo, oprócz formy wyrażenia w przeliczeniu na 100 g lub 100 ml, producent może zamieścić informacje o wartości odżywczej w  przeliczeniu na referencyjną wartość spożycia oraz porcję (umieszczając jednocześnie w bezpośrednim pobliżu informację: „Referencyjna wartość spożycia dla przeciętnej osoby dorosłej 8 400 kJ/2 000 kcal)  lub jednostkową ilość produktu. Podkreślić należy, że taka forma ma jedynie charakter subsydiarny.

Przy czym, zabroniona jest prezentacja „dobrowolnych informacji na temat żywności ze szkodą dla przestrzeni dostępnej do prezentacji obowiązkowych informacji na temat żywności” (art. 37 rozporządzenia).

Treść obowiązkowej informacji o wartości odżywczej może być uzupełniona przedstawieniem ilości jednego lub większej liczby z następujących składników: kwasów tłuszczowych jednonienasyconych, kwasów tłuszczowych wielonienasyconych, alkoholi wielowodorotlenowych, skrobi, błonnika (art. 30 ust. 2 rozporządzenia) oraz  witamin i składników mineralnych o ile występują w produkcie w znaczącej ilości (załącznik XIII cz., pkt 1 i  pkt 2). Powyższy katalog składników fakultatywnych jest katalogiem zamkniętym. Co wymaga podkreślenia, składniki przedstawia się kolejności określonej w Załączniku XV rozporządzenia.

WYŁĄCZENIA

Wykaz środków spożywczych zwolnionych z wymogu przedstawiania obowiązkowej informacji o wartości odżywczej przedstawiony został w Załączniku V rozporządzenia.

Za właściwe uznano zwolnienie z przedmiotowego obowiązku niektórych kategorii nieprzetworzonych środków spożywczych a także środków spożywczych, w przypadku których informacje żywieniowe nie są czynnikiem determinującym decyzje konsumentów o zakupie produktu lub których największa powierzchnia opakowania jest mniejsza niż 25 cm2. Wyłączenie dotyczy również m.in. produktów przetworzonych w przypadku których jedynym procesem przetwarzania jakim je poddano jest dojrzewanie, i które obejmują pojedynczy składnik lub pojedynczą kategorię, a także żywność wytwarzaną ręcznie i wprowadzaną do obrotu w ramach sprzedaży bezpośredniej.

Ponadto, przepisy dotyczące informacji o wartości odżywczej określone w rozporządzeniu nie dotyczą suplementów diety oraz naturalnych wód mineralnych, do których stosuje się właściwe dla nich przepisy odrębne.


Autorzy: Dorota BrzoskoWiktoria Jaromska–  Kancelaria KONDRAT i Partnerzy

biuro@kondrat.pl


źródło zdjęcia: www.freeimages.com