Uchylenie rozporządzenia dotyczącego składu i etykietowania żywności bezglutenowej – co w zamian?

Na podstawie art. 20 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009, z dniem 20 lipca 2016 r. uchylone zostanie rozporządzenie Komisji Europejskiej nr 41/2009 dotyczące składu i etykietowania środków spożywczych odpowiednich dla osób nietolerujących glutenu.

Dla kogo rozporządzenie?

W preambule do rozporządzenia nr 41/2009 czytamy, że akt ten został przyjęty z myślą o zaspokojeniu szczególnych potrzeb osób dotkniętych celiakią, a więc cierpiących na trwałą nietolerancję glutenu. Zgodnie z definicją „glutenu” przewidzianą w rozporządzeniu, jest to frakcja białka znajdująca się w pszenicy, życie, jęczmieniu, owsie lub w ich odmianach krzyżowych oraz pochodne takiej frakcji białka, których to frakcji i pochodnych niektóre osoby nie tolerują oraz które to frakcje i pochodne nie rozpuszczają się w wodzie ani roztworze chlorku sodu 0,5 M. Spożywanie środków spożywczych zawierających ww. frakcje białka jest zatem szkodliwe dla osób wykazujących taką nietolerancję i są one zmuszone zastępować produkty „glutenowe”, produktami pozbawionymi tej substancji.

Produkty bezglutenowe czyli jakie?

Przepisy aktualnie obowiązującego (przypomnijmy – do 20 lipca 2016 r.) rozporządzenia nr 41/2009 określają zasady znakowania środków spożywczych określeniami „produkt o bardzo niskiej zawartości glutenu” lub „produkt bezglutenowy”. Generalnie można powiedzieć, że bezglutenowym jest produkt zawierający nie więcej niż 20mg glutenu w 1kg żywności przeznaczonej dla konsumenta końcowego, natomiast żywnością o bardzo niskiej zawartości glutenu są produkty, w których zawartość glutenu nie przekracza 100mg/kg. Produktami kwalifikowanymi do ww. kategorii mogą być zarówno środki spożywcze przeznaczone do normalnego spożycia, jak również środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które są w szczególny sposób produkowane, przygotowywane lub przetwarzane, tak aby spełniać szczególne potrzeby żywieniowe inne niż potrzeby osób nietolerujących glutenu, lecz które, mimo to, ze względu na swój skład odpowiadają szczególnym potrzebom żywieniowym osób nietolerujących glutenu.

Co w zamian?

W lipcu przyszłego roku rozporządzenie nr 41/2009 straci moc obowiązującą. Nie oznacza to jednak, że Unia Europejska zrezygnowała z regulowania zasad obrotu żywnością przeznaczoną dla osób nietolerujących glutenu, wskutek czego osoby takie zostaną pozbawione dostępu do rzetelnej informacji na ten temat. Już teraz obowiązują bowiem przepisy określające zasady informowania konsumentów m.in. o takich właściwościach żywności, wprowadzone rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004. Przepisy wspomnianego rozporządzenia wprowadzają m.in. wymóg obowiązkowego znakowania środków spożywczych informacją o wszelkich składnikach lub substancjach pomocniczych w przetwórstwie, powodujących alergie lub reakcje nietolerancji (wymienionych w załączniku II do rozporządzenia 1169/2011, wśród których znajdują się wszelkie zboża zawierające gluten) lub uzyskanych z ww. substancji lub produktów, użytych przy wytworzeniu lub przygotowywaniu żywności i nadal obecnych w produkcie gotowym, nawet w zmienionej formie. Informacje takie muszą być wymienione w wykazie składników z dokładnym odniesieniem do nazwy substancji lub produktu wywołującego alergię lub nietolerancję, a ponadto powinny wyróżniać się spośród pozostałych składników za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła.

Informacje w opisanej wyżej formie powinny znajdować się na środkach spożywczych od 13 grudnia 2014 r., jednak w przypadku żywności wprowadzonej na rynek przed tą datą stosuje się okres przejściowy, obowiązujący do wyczerpania zapasów takiej żywności.


Autor: Katarzyna Gęsiak, Kancelaria KONDRAT i Partnerzy 

biuro@kondrat.pl


źródło zdjęcia: https://www.pexels.com/pl