Oświadczenia żywieniowe zamieszczane na etykietach środków spożywczych stanowią istotną informację, dla osób dbających o swoją dietę. Konsumenci, którzy chcą zwiększyć spożycie błonnika powinni szukać w sklepach produktów oznakowanych hasłem „bogaty w błonnik” lub „wysoka zawartość błonnika pokarmowego”. Jednak co tak naprawdę oznacza tego typu deklaracja producenta? Jaką ilość błonnika musi zawierać produkt, by móc oznaczyć go oświadczeniem „wysoka zawartość błonnika pokarmowego”? Czy oświadczenie „źródło błonnika pokarmowego” jest tożsame z oświadczeniem „wysoka zawartość błonnika pokarmowego”? I co grozi za nieuprawnione użycie oświadczenia żywieniowego?
Mimo, że błonnik pokarmowy nie jest praktycznie trawiony przez ludzki organizm, stanowi jeden z najważniejszych składników w naszej diecie. Wspomaga odchudzanie, zapobiega zaparciom zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych i nie tylko. Znaleźć go możemy przede wszystkim w produktach roślinnych, takich jak owoce, warzywa, produkty pełnoziarniste oraz strączkowe.
Producenci żywność bogatej w błonnik często deklarują na etykiecie, że ich produkt zawiera „wysoką zawartość błonnika pokarmowego”. Warto wiedzieć, że zgodnie z rozporządzeniem nr 1924/2006 – tego typu deklaracja może pojawić się na opakowaniu wyłącznie wtedy, gdy produkt zawiera przynajmniej 6 g błonnika na 100 g lub przynajmniej 3 g błonnika na 100 kcal. Brzmienie wskazanego oświadczenia nie musi być identyczne z tym określonym w rozporządzeniu, jednak sens takiego hasła musi być z nim tożsamy. Dlatego równie często jak oświadczenie „wysoka zawartość błonnika pokarmowego” spotykamy na etykietach informację „bogaty w błonnik” lub inne synonimiczne określenia.
Należy jednak podkreślić, że oświadczenie „źródło błonnika pokarmowego” do nich nie należy. Jest to bowiem odrębne oświadczenie żywieniowe, które może być użyte tylko wówczas, gdy produkt zawiera przynajmniej 3 g błonnika na 100 g lub przynajmniej 1,5 g błonnika na 100 kcal.
A zatem tam, gdzie informacja „źródło błonnika pokarmowego” będzie mniej tego składnika niż w przypadku produktów oznakowanych hasłem „wysoka zawartość błonnika pokarmowego”.
Warto na marginesie wspomnieć, że w rozporządzeniu nr 432/2012 w którym ustanowiono wykaz dozwolonych do stosowania oświadczeń zdrowotnych znalazło się kilka oświadczeń, które mogą być stosowane w sytuacji spełnienia wymagań określonych dla oświadczenia „wysoka zawartość błonnika pokarmowego”. Odnoszą się one do takich składników jak błonnik jęczmienny, owsiany, żytni i z otrębów pszennych.
A co w sytuacji, gdy producent zastosuje oświadczenie na etykiecie, mimo niespełniania prawnie określonych dla niego wymagań?
Zgodnie z ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienia, podmiot nieprzestrzegający wymagań w zakresie znakowania środków spożywczych (czyli m.in. producent zamieszczający na etykiecie oświadczenia, pomimo niespełniania przez produkt prawnie określonych wymagań) – podlega karze pieniężnej w wysokości do trzydziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający.
Jeśli interesuje Państwa tematyka oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych, bądź chcielibyście Państwo zacząć stosować je na etykietach a macie w tym zakresie pewne wątpliwości to zapraszamy do kontaktu z Kancelarią KONDRAT i Partnerzy za pośrednictwem adresu mailowego: prawozywnosciowe@kondrat.pl. Z chęcią odpowiemy na wszelkie pytania.
Autor: Kinga Krent– Kancelaria KONDRAT i Partnerzy, biuro@kondrat.pl